Z polecenia mistrza zakonu Joannitów Grzegorza z Schabendorf w 1491 roku rozpoczęto budowę murów obronnych. Mur długości 1400 metrów został wykonany z kamieni polnych i cegieł. W części zachodniej na podmokłym gruncie przy stawie młyńskim stanęła palisada. W murze nie było wartowni, jedynie w północno – zachodniej części zlokalizowano okrągłą basztę. Istniały niegdyś dwie bramy: od południa można było wjechać Bramą Ostrowską, natomiast od północy Bramą Młyńską mostem przez fosę w międzymurzu. Po wewnętrznej stronie murów, niedaleko Bramy Młyńskiej stał Dom Solny.

Do dzisiaj zachowały się zaledwie dwa fragmenty murów miejskich w części północnej o łącznej długości około 200 metrów. Widoczne jest jeszcze częściowo ujście obronne oraz zamurowana w kształcie łuku brama. Między rzeką Postomią a murem stoi najstarszy budynek w mieście – Dom Joannitów, którego historia sięga 1351 roku.

Źródło: album „Wszystko o Sulęcinie”